۳۰ آبان ۱۳۸۶
مهربونی و صفای امام رضا
فردا تولد امام رضاست. همه امامان شیعه بنا به آموزه های دینی، نور واحد هستند. اما نمی توان انکار کرد که امام رضا برای ما ایرانیان جایگاه خاصی دارد. میلیون ها نفر در سال به پابوس امام رضا می روند؛ با او درد و دل می کنند و حاجت می گیرند. من شخصاً در هر جای دنیا که باشم سعی می کنم هر صبح به امام رضا سلام کنم. با این کارم خیلی حال می کنم. لذت بخش ترین کاری است که انجام می دهم. خیلی ها را می شناسم که روزشان را با سلام به امام رضا آغاز می کنند. در حرم امام رضا آدم ها سبک بال می شوند. احساس آرامش و سبکی خاصی دارد حرم امام رضا. وقتی امروز می خواستم وبلاگم را بنویسم، قصدم این بود که خلاصه ای از زندگی امام رضا بنویسم؛ اما دلم رضا نداد که در مورد امام رضا رسمی بنویسم. خوشا به حال آنان که به زیارت امام رضا رفته و می روند و از صمیم قلب آرزو می کنم که این توفیق نصیب همه شما هم بشود. آن هائی هم که در خارج از ایران هستند، می توانند از همان راه دور لبخندی بر لب جاری کنند و شادمانی خود را با یک جمله "السلام علیک یا علی بن موسی الرضا" جشن بگیرند. من هر وقت نام امام رضا را شنیده ام و یا به صحن و حرمش رفته ام، تنها به مهربانی و صفای امام رضای خودمان توجه داشته ام. تولدش را به همه شما تبریک می گویم. کاش همه ایرانیان بتوانند از صفا و مهربانی و لبخند امام رضا بهره مند شوند و غم و غصه هایشان به لبخند تبدیل شود.
*****
دیشب برای سفر به مشهد با آقای خاتمی رفته بودیم فرودگاه که آقای خاتمی گفت وبلاگت خسن و خسین شده است. ظاهراً اردکانی که زلزله آمده بود اردکان فارس بود و نه اردکان یزد. آقای احمدی نژاد هم امروز به مشهد نیامده بود. مردم مشهد ولی از آقای خاتمی خیلی وفادارانه استقبال کردند. از این گاف پست دیروز شرمنده!
