۰۷ بهمن ۱۳۹۸ فاطمیه نمایش وحدت اسلامی یام شهادت حضرت زهرا (س) است. دختر پیامبر اعظم (ص) که برای مسلمانان و به‌خصوص برای شیعیان از جایگاه عالی و ویژه‌ای برخوردار است. هر سال بعد از مراسم عاشورا بیشترین عرض ارادت‌ها، محافل و مجالس روضه‌خوانی برای ایام فاطمیه برگزار می‌شود. عزاداری و بزرگداشت مراسم ایام شهادت حضرت زهرا (س) یقینا از برترین ثواب‌هاست. در ایام عاشورا مراجع تقلید و بزرگان حوزوی کمتر مراسم رسمی دارند و بار عزاداری‌ها بیشتر بر عهده توده‌های مردم است هر استان، شهر و روستا مراسم محلی ویژه خود را دارد، اما در مراسم ایام فاطمیه معمولا همه مراجع تقلید و بزرگان دینی شیعه مراسم سنگینی برگزار می‌کنند. به‌نوعی پاسداشت این ایام هویت شیعه هم شده است. در دهه‌های اخیر تصمیم به تعطیلی رسمی این روز از سوی دولت گرفته شد. بار‌ها آیت‌ا... وحید خراسانی این اتفاق را از بزرگ‌ترین حسنات رئیس دولت اصلاحات شمرده‌اند، اما در کنار همه این واقعیت‌ها باید توجه کرد که آن حضرت رمز وحدت جهان اسلام هم هست. همه فرقه‌های اسلامی به ایشان به‌عنوان تنها دختر پیامبر اعظم (ص) احترام می‌گذارند. جهان شیعه به این دلیل این حرمت‌گذاری را برای دختر پیامبر (ص) قائل است که مکتب اسلام و راه پیامبر (ص) و اعتلای دین خدا رشد کند و پرچم اسلام در اهتزاز باشد. توجه به وحدت جهان اسلام به معنای نادیده گرفتن واقعیت‌های تاریخی نیست. اساسا در بحث همدلی و وحدت جهان اسلام هرگز مطرح نبوده است که شیعیان یا سنیان دست از عقاید خود بکشند یا معتقدان به هریک از این مذاهب، به مذهب دیگر رو آورند. هویت دینی و مذهبی هر اعتقادی تاریخی است و هرکدام دلایل خود را دارند. حتی درباره ادیان مختلف نیز نمی‌توان انتظار داشت که متدینان به ادیان و مذاهب گوناگون دست از اعتقادات خود بکشند و به دین یا مذهب دیگری رو آورند. هر وقت در تاریخ چنین توقعاتی مطرح شده، به جنگ‌های بزرگ دینی منجر شده است و به نام خدا و دین در طول تاریخ میلیون‌ها انسان جان خود را از دست داده‌اند، اما با التزام هر دین و مذهبی به اعتقادات خود، می‌شود هم گفت‌وگوی ادیانی داشت و هم وحدت درون‌دینی را تقویت کرد. مصیبت‌های تاریخی و ستم‌هایی که به حضرت زهرا (س) روا شده است و دست‌کم شیعیان بر آن تأکید دارند، باید گفته شود، اما فرصت فاطمیه نباید به لعن و نفرت و دوری آحاد جامعه اسلامی از یکدیگر منجر شود. تمام هویت زهرای مرضیه سلام‌ا... علی‌ها در این است که فرزند، شاگرد، مروج و مبلغ دین پدرش بوده است. ثمره همدلی مسلمانان با یکدیگر التیام‌بخش درد‌هایی است که آن مظلومه در حیات و شهادتش متحمل آن شده است. باید ضمن بزرگداشت ایام فاطمیه، به این نکته توجه کرد که زهرا (س) همچنان رمز وحدت و یکدلی جهان اسلام نیز هست و مورد احترام همه مسلمانان جهان است. همه دل‌سوختگان مکتب اسلام و شیعه در ایام عزای فاطمه زهرا (س)، سوگوار و مصیبت‌زده‌اند و گذر زمان نمی‌تواند این دل‌سوختگی را کم کند. هر سال فاطمیه و عاشورا و سایر مراسم سوگ شیعی یادآور هویت شیعه‌ای است که جزئی از مکتب بزرگ اسلام است. در این راستا همه باید در برابر موج جهانی اسلام‌ستیزی به تقویت اساس دین اسلام کمک کنند. لينك 2

	۰۵ بهمن ۱۳۹۸ فیلم دو پاپ فیلم دو پاپ محصول مهم امسال سینمای جهان است.آن را دیدم. البته فیلم تبلیغاتی واتیکانی می تواند باشد اما گفتگوهای دوئل وار مذهبی پاپ سنتی قبلی جوزف راتزینگر که استعفا داد و خورخه برگولیو پاپ رفرمیست فعلی و دیالوگ های آنان برای جوامع مذهبی فوق العاده است. در یک جا پاپ قبلی که می بیند توانایی جذب مخاطب برای کلیسا را ندارد و نمی خواهد از روشهای سنتی اش برگردد، استعفا می دهد و میگوید نمی تواند نماینده مسیح باشد. جایی که دو پاپ در مقابل یکدیگر اعتراف به گناهانشان می کنند دیدنی است.در مورد تصمیم های مهمی که در زندگی گرفته اند. کارگردان فیلم فرناندو میرلس ومحصول ۲۰۱۹ است. به آدم هایی که دغدغه های فرهنگی دارند توصیه میکنم حتما ببینند. لينك 2

	۰۲ بهمن ۱۳۹۸ عاقبت اصولگرایی عاقبت اصلاح طلبی تابلوی قدیمی عاقبت نقد ونسیه فروشی را خیلی ها یادشان هست. هفته گذشته با یکی از بزرگان اصولگرایان هم جلسه شدم. می گفت صد و خورده ای کاندیدای تهران تایید صلاحیت شده داریم. ظاهرا به دلیل کثرت کاندیداها تا اینجا قرار است چهارتا لیست بدهند. گفتم دارندگی و برازندگی. اصلاحاتی ها هم در به در دنبال تایید صلاحیت شده می گردند بلکه بتوانند لیست کامل بدهند. قدیما توی مغازه های خواربارفروشی همین تابلو را به شکل رنگی وبزرگ می زدند. یک طرف تابلو آدم چاق وچله ای است در حال ترکیدن. و یک طرف دیگر آدم لاغری رنجور. بالای چاقه نوشته عاقبت نقد فروشی وبالای لاغره نوشته عاقبت نسیه فروشی پیشنهاد نوستالژیک من این است که همان عکس باز نشر شود. زیر چاقه بنویسند عاقبت اصولگرایی زیر آن یکی بنویسند عاقبت اصلاح طلبی هشتگ بزنند #شورای_نگهبان! لينك 2

	۲۳ دی ۱۳۹۸ حرمت افکار عمومی، پشتوانه حاکمیت از آبان‌ماه تاکنون ایران ایام سختی را گذرانده است. سخت‌تر از آنچه که بشود تصور کرد. پشت سر هم. البته دلایل اتفاقات متفاوت است. در هر موضوع هم تحلیل‌ها گوناگون است، اما این واقعیت است که ملت در این ماه‌ها بار سنگینی بر دوش خود تحمل کردند. باری که واقعا از اندازه تحمل خارج بود. این حوادث مقصران زیادی دارد. خیلی از آن‌ها در سیستم‌های امنیتی خارجی برنامه‌ریزی شد، اما مهم‌ترینش قطعا مسئولان در رده‌های گوناگون بوده‌اند و عمدتا قربانی این بی‌کفایتی‌ها مردم شده‌اند. در همه این حوادث یک اصل ثابت وجود داشته است که مردم نامحرم شمرده می‌شدند و به‌آن‌ها اهانت می‌شد. افکار عمومی در گذر زمان برای خیلی از مسئولان نقطه عطف نبود. اصلا توجه به نظر مردم بی‌اهمیت بود. در ماجرای بنزین اصلی‌ترین اتفاقات درباره نوع اعلام خبر بود. عامل اصلی اعتراضات هم اصرار به بی‌خبری و سورپرایز شدن مردم بود که متأسفانه پیامد آن کشته شدن صد‌ها هم‌وطن بود. بعد از آن در اعلام تعداد و اسامی کشته‌شدگان نیز آماری اعلام نشد و هر روز رسانه‌های بیگانه و خبرگزاری‌های خارجی آماری اعلام کردند و تا آخر هم معلوم نشد چند نفر کشته شدند. در تشییع پیکر شهید سردار سلیمانی در کرمان هم بی‌توجهی به ایمن‌سازی باعث فاجعه شد. مردم نقشی در سازمان‌دهی نداشتند. فقط قربانی بی‌ملاحظگی شدند و در نهایت در ماجرای تلخ هواپیمای اوکراینی حساسیت‌برانگیزترین بخش آن، دروغ‌گویی و بی‌اعتنایی به مردم برای اعلام خبر بود. در این ماجرا بسیاری از مسئولان عالی‌رتبه کشور هم به جد مشغول نفی سقوط آن توسطپدافند بودند. شاید آن‌ها هم نمی‌دانستند، اما این نکته بار غم را افزون‌تر کرد. اینکه خبر ساقط شدن آن بعد از اعلام خارجی صورت گرفت، یک تحقیر عمومی و سلب اعتماد بود. گویا اگر خارجی‌ها در این پرواز نبودند یا کشورهاشان در این ماجرا وارد نمی‌شدند، همچنان قرار بود که واقعیت گفته نشود. آسیب از دست دادن این همه جان‌باخته یک طرف، قطع پیوند اعتماد متقابل مردم و حکومت آسیب کمتری نیست. در مقابل در همین هفته گذشته و در ماجرای شهادت سردار سلیمانی خبررسانی محترمانه به مردم صورت گرفت. ببینید مردم چه پاسخ کم‌نظیری دادند. سردار ملی ایران را چنان جاودانه کردند که در تاریخ روز‌های تشییع و تعداد شرکت‌کنندگانش مثل تشییع امام خمینی (ره) ثبت خواهد شد. راه‌حل مملکت‌داری بازگشت به حرمت‌گذاری به مردم است. حوادث این چندماهه سخت نشان داد که توجه به افکار عمومی خیلی از مشکلات را کم می‌کند. بی‌توجهی به نظر مردم یا قانع نکردن آن‌ها و مهم‌تر، بی‌احترامی به آنان تبعات زیادی دارد. حوادث تلخ این مدت سنگین بود. بیشتر از طاقت انسانی. درس گرفتن از تاریخ عبرت‌آموز است. برای حفظ نظام، برای حمایت مردم و برای اینکه مهربانی بر روابط حکومت و مردم سایه افکند به مردم حرمت بگذاریم تا با کمک مردم و احترام‌گذاری به افکار عمومی آینده خوبی برای ایران داشته باشیم. لينك 2

	۱۴ دی ۱۳۹۸ سلیمانی، ایرانی ترین سردار ایران قاسم سلیمانی یکی از ایرانی ترین عناصر تاریخ ماست. اثبات این نکته کار سختی نیست. درست است که سلیمانی، همیشه در سپهر جهانی و مقاومت بین المللی دیده شده بود. عنوان رسمی اش هم فرمانده سپاه قدس بود. بخشی از سپاه که ماموریتهای بین المللی داشت و سردار محور مقاومت نامیده می شد. در لبنان پشتوانه اصلی حزب الله بود که با اسرائیل می جنگید. دو دهه پیش اسرائیل برای کشتنش برنامه داشت. روزهای سختی رادر کنار حزب الله گذراند. دستگاه امنیتی اسرائیل با همه دبدبه وکبکبه اش دنبال کشتن او بودند. وقتی عربستان سعودی به یمن حمله کرد، باز اسم قاسم سلیمانی در زبانها چرخید که زیر بار آنها را گرفته و نگذاشته مردم فقیر وبازده یمن تنها بمانند و قتل عام شوند. در عراق هم قاسم سلیمانی کمک کرد تا عراق را از دهان آمریکا در آورد. عراق که پس از سقوط صدام با حاکم آمریکایی می بایست استانی از ایالات متحده آمریکا شود. نقشه آمریکا به هم خورد. سیادت عراق به عراقی ها برگشت. روزی که داعش در یک هجوم کوتاه مدت چند استان عراق را از آن خود کرد و درآن جا ولایت اسلامی تشکیل داد و جنایتهای بی شماری کرد، همه در آن مانده بودند. دولت عراق از همه بیشتر در این باتلاق داعشی فرو می رفت.قدرتهای بزرگ که همگی علیه داعش حرف می زدند- همان داعشی که خودشان آفریده بودند- وارد مبارزه با داعش شدند اما حملات هوایی و کلاسیک آنها باعث رشد روزافزون داعش شد. آیت الله سیستانی فتوای حمله سراسری مردمی به داعش را صادر کرد.اما برای سازمان دهی آنها کمک قاسم سلیمانی لازم بود که بتوانند حمله سراسری انجام شود. حشد الشعبی بعد از این فتوا و سازماندهی سلیمانی شکل گرفت. بی شک تاریخ بی طرف در آینده نام قاسم سلیمانی و حشد الشعبی را دلیل اصلی نابودی داعش می داند. اما این مرد بزرگ که از یک سو همه مستکبران دنیا و متجاوزان و قلدر ها دنبال کشتن او بودند و از سوی دیگر مقاومت اسلامی و نیروهای ستم دیده از داعش و آمریکا و سعودی چشم به برنامه ریزی های او داشتند، بیش از هرچیز به ایران فکر می کرد. لانه های جنایتی که در نقاط مختلف دنیا، سلیمانی به سراغ آنها می رفت، دقیقا همان جاهایی بود که اگر در آنسوی مرزها مهار نمی شدند، حتما به مرزهای ایران میرسیدند. سلیمانی مرزهای ایران را دورتر برد که در اثر درگیری با دشمنان جنایتکاری مثل داعش مردم ایران آسیب نبینند. به این دلیل سلیمانی ایرانی ترین سردار ایران بود. می جنگید تا مستضعفان عالم را نجات دهد اما در نهایت همه هدفش ایران و امنیت ایران بود. شوک حاصل از شهادت سلیمانی بر همه مردم ایران با گرایشهای مختلف بی دلیل نیست. لينك 2

	۰۸ دی ۱۳۹۸ آش کشک خاله اصولگرایان و اصلاح طلبان در دو ماجرای انتخاب رییس جمهور به سرنوشت مشابهی رسیدند. در سال ۱۳۸۴، اصولگرایان که دستپاچه ی تغییر آقای خاتمی و اعلام پایان اصلاحات بودند، کاندیداهای زیادی داشتند. خیلی از آن کاندیداها از بدنه رسمی اصولگرایان بودند و مقبول تر از آقای احمدی نژاد برای کاندیداتوری اصولگرایان بودند. اما فضای جامعه در میان اصولگرایان به سمتی رفت که در نهایت منتخب اصولگرایان آقای محمود احمدی نژاد شد. پس از انتخاب او، بی توجه به اختلافات پیشین هرچه حدیث و روایت و خواب و بزرگان بود در فضیلت این کاندیدای اصولگرا خواندند و نوشتند. آقای احمدی نژاد هم از عمیقترین لایه های اصولگرایی بیشتر صندلی های کابینه را پر کرد و ماه عسل پرشکوهی بین رییس جمهور و اصولگرایی بر قرار بود. اواخر دور اول ریاست جمهورری احمدی نژاد اصولگرایان اصیل فهمیده بودند این انتخاب به معنای تقویت اصولگرایی نیست. اما لاپوشانی کردند و نمی شد آش کشک خاله را کاری کرد. در دور دوم انتخابات احمدی نژاد که با انتخابات مشهور و پر مناقشه ۸۸ برگزار می شد، رقبای مطرح احمدی نژاد اصلاح طلب بوند. بقول فرمانده پیشین سپاه پاسداران خط قرمز هم انتخاب نشدن جریان اصلاح طلب بود.شد آن چه شد. و رقبای او به حصر افتادند و مانده اند تا امروز. پس این بار هم احمدی نژاد به پای اصولگرایان نوشته شد. اما در دور دوم رییس جمهورر، نیازی نمی دید حتی در ظاهر هم حرمت اصولگرایی را داشته باشد و بی پرده و بی پروا به آنان حمله می برد و کم کم کار به جایی رسید که خودش و اطرافیانش اعلام می کردند که با اصولگرایان رابطه ای ندارند و جبهه پایداری به وجود آمد و در نهایت جبهه اصولگرایان را از هم پاشاند و آنها هم نتوانستند کاری کنند. تا امروز هم اصولگرایان از زیر بار این آشفتگی نتوانسته اند بیرون آیند. گویا آه اصولگرایان گرفت همین، سرنوشت اصلاح طلبان شد. دور اول روحانی را برگزیدند. علیرغم وجود کاندیدای اصلاح طلبی مثل آقای عارف، گفتند نظر سنجی کرده اند که آقای روحانی رای بیشتری دارد. برای شکسته نشدن آرا اصلاح طلبی با آقای روحانی آمد. پایان دوره او هم نقارهایی مثل پایان دوره احمدی نژاد بین اصلاح طلبان و روحانی به وجود آمد. اما در دور دوم یکی به دلیل رقبا و یکی به دلیل شعارهای اصلاح طلبانه ای که آقای روحانی باشدت بیشتری می داد، باز اصلاح طلبان از آقای روحانی حمایت کردند و تنها به دلیل حمایت اصلاح طلبان رای آورد. در این میان درست است که آمریکای ترامپ و تحریم های ظالمانه اش خیلی در به هم ریختن شررایط کشور موثر بود. اما دور دوم، روحانی مثل دور دوم احمدی نژاد شد. هیچیک از نصایح و پیشنهادات رهبری اصلاحات را نپذیرفت. کابینه از چهره های محتاط و در بسیاری از موارد در مغایر با تفکراصلاح طلبی پر شد. کم کم رییس دفتر روحانی رسما گفت که اصلاح طلبان نقش زیادی در انتخاب روحانی نداشته اند. این قبل از آن بود که جامعه از رفتارهای روحانی به خشم آید. اما وقتی ناتوانی دولت روحانی عیان شد، اصولگرایان و براندازان در پیوند مشترکی روحانی را به ناف اصلاح طلبان بستند. اصلاح طلبان و اصولگرایان در مورد روحانی واحمدی نژاد به یک سرنوشت مبتلا شدند. هردو آش کشک خاله ای شدند که بخوررند یا نخورند به پای آنها نوشته شده بود. هر دو باید مسئولیت بپذیریم. لينك 2

	۰۶ دی ۱۳۹۸ جهان سال پر خشونتی را پشت سر گذاشت پیام موسسه گفتگوی ادیان برای سال جدید میلادی پایان سال 2019میلادی است و در آستانه سال 2020 ایستاده‌ایم. رنج اما همچنان پدیده‌ای جهانی است، در هر شش گوشه عالم انسان‌های بسیاری از تبعیض، فقر، بی‌عدالتی، سرکوب، آزار و تعقیب، ناامنی و آلودگی زیست محیطی، مهاجرت و تبعات آن رنج می‌کشند. گویا هنوز مانده تا شب جهان به سپیده دم برسد. آنچه جهان در این سالها پیش از پیش شاهد آن است بی اعتنایی فراگیر سازمان‌های بین‌المللی، شخصیت‌های تاثیر گذار و حتی مردم به ارزشها و آرمان‌هایی است که در راهش انقلاب‌های بزرگ را در سراسر جهان به سرانجام رسانند و اندیشه‌های سترگ را بنیان نهادند و فداکاریهای بیشمار و حیرت انگیزی را رقم زدند. این روزها آنقدر همه گرفتار نجات شخص خودشان هستند که گویا فراموش کرده ایم بشریت از نظر حقوق عمومی در یک قایق نشسته است. در عصر ارتباطات و تکنولوژی و بی اثر شدن مرزهای جغرافیایی در روابط انسانی، سرنوشت همه انسانها به شکلی مستقیم‌تر از گذشته بهم پیوسته است و به رغم این بهم پیوستگی بی اعتنایی و بی تفاوتی به سرنوشت همدیگر فراگیرتر شده است. گویا در عصر حاضر به جای توافق بر دموکراسی و حقوق بشر و آرمانهای انسانی، همه با هم بر جعلی بودن و بی اثری دموکراسی و حقوق بشر و آرمانها و ارزشهای انسانی به توافقی ناگفته رسیده‌ایم. حکام جهان با خیال راحت قوانین را نقض میکنند یا قوانینی را تصویب میکنند که حقوق و کرامت انسانها را خدشه دار میکند و کار چندانی هم از آن همه منشور و سازمان و نهاد بین المللی ساخته نیست. موج اعتراض ها در سراسر جهان در سال گذشته بیش از همیشه بود و سرکوب آنها هم سازمان یافته تر شده است. سالی که گذشت تغییر معناداری در بهبود اوضاع جهان حاصل نشد و مسابقه ای بین رهبران سیاسی جهانی در نفی اررزشهای بشری شکل گرفت. پیروان ادیان و منکران ادیان همه در رنجی که جهان گرفتار آن شده است سهیم‌اند. سال نوی میلادی فرصت دوباره ایست برای نو شدنی دوباره، امیدی تازه است به نیروی خیرخواهی انسان و میراث سترگی که حاصل وحی، تفکر و عمل جمعی انسان‌هاست. پیامبران در نقاط تاریک تاریخ پدیدار شده اند و راه سعادت و نجات را برای انسانها روشن کرده‌اند، این مسیر همچنان نورانی و روشن است. موسسه گفتگوی ادیان امیدوار است صلح و دوستی با قدرت و قوت بیشتر در جهان فراگیر شود، پیامی که همچنان ضرورت جهان پرآشوب ماست. مبارک باشد. رییس موسسه گفتگوی ادیان سیدمحمدعلی ابطحی لينك 2

	۰۱ دی ۱۳۹۸ استقبال از دستور قضایی جدید / در مذمت زندان دستور اخير رييس قوه قضاييه در مورد دستگيري افراد پس از تكميل پرونده بازتاب گسترده‌اي داشت. دلايل بسياري وجود دارد كه بتوان اين دستور را مهم تلقي كرد. اگر اين دستور واقعا اجرايي شود، مي‌تواند به بازيافت قدرت واقعي امر قضاوت كمك كند. قوه قضاييه مجموعه‌اي است كه بايد فصل‌الخطاب باشد. وقتي حكمي صادر مي‌كند، بايد جامعه حس و نظرش همراه با آن حكم باشد و مردم آن را با تمام وجود بپذيرند. وقتي سيستم قضايي در كشوري مي‌تواند فصل‌الخطاب باشد كه افكار عمومي از زنداني و حكم زندان حس مجرميت بگيرد و باور كند كه زنداني قطعا دچار خطايي شده است. دست‌كم در حوزه دستگيري‌هاي سياسي و امنيتي باور عمومي بر عكس اين قاعده، به نوعي همدلي با آنان بوده است. بر اساس قواعد اجتماعي نبايد افكار عمومي نسبت به دستگير شده احساس همگرايي داشته باشد، اما در عمل چنين نيست. دليل آن هم دستگيري‌هايي است كه پس از تحقق آن دنبال پرونده‌سازي هستند. همين كه در مقام نظر، روز گذشته رييس قوه به آن اشاره شده است؛ اين دستور مي‌تواند اتقان را هم در احكام قضايي به دنبال داشته باشد. تعداد كساني كه دستگير شده‌اند و با اطلاعاتي كه از خود متهم به دست آورده‌اند و بر اساس آن پرونده قضايي درست شده است، كم‌شمار نيستند. اما اگر بر اساس اين ابلاغيه پس از تكميل پرونده متهم دستگير شود و دلايل پرونده مستحكم باشد، هم قاضي مي‌تواند سربلند باشد و هم رفتار همدلانه با دستگير‌شدگان از بين مي‌رود. اثر ديگر اين دستور كم شدن تعداد زندانيان خواهد بود. وقتي يك فرد زندان مي‌رود، در مرحله اول به آفت‌هاي درون زندان مبتلا مي‌شود. زندان رفتن نبايد به يك امر عادي تبديل شود. شايد مهم‌ترين و فراگيرترين آن در حوزه‌هاي اخلاقي و ارتباطي بوده است. تعداد دختران و پسراني كه در طول دهه‌ها دستگير شده‌اند و كوتاه يا طولاني در زندان مانده‌اند، قبح زندان را عملا دچار چالش كرد. تعداد بالاي كساني كه در جامعه به زندان رفته‌اند، باعث سرافكندگي است. هر اقدامي كه بتواند در مجموع ورودي زندانيان را كم كند، ‌نشانه موفقيت سيستم قضايي است. دستور اخير رياست قوه قضاييه به اين دليل يك اتفاق مهم و قابل توجه است كه اگر عملي شود، مي‌تواند بار دستگاه قضا را كم كند. بي‌گناهان را به سلول‌هاي زندان‌ها نكشاند و از نظر بين‌المللي آسيب‌پذيري را كم و در نهايت قوه قضاييه را داراي كارنامه موفقي اعلام كند. پيش‌بيني مي‌كنم مقاومت بسياري به‌ خصوص از سوي ضابطان در اين مورد به عمل آيد، چون معمولا آنان را در بسياري از پرونده‌ها بر اساس تحليل سياسي و نه جرم حقيقي دستگير مي‌كردند تا پس از بازجويي‌ها از فرد يا دسترسي پيدا كردن به اطلاعات خصوصي او پرونده قضايي تشكيل شود. رييس قوه قضاييه بايد مراقب اين نكته باشد كه دادستان‌ها از احكام قضايي كلي دستگيري منع شوند. اگر در كل دوره رييس جديد قوه قضاييه همين يك دستور عملياتي شود، مي‌توان عملكرد قوه را مثبت ارزيابي كرد. لينك 2

	۰۸ آذر ۱۳۹۸ اگر واقعا رییس جمهور صبح جمعه خبر گران شدن بنزین را شنیده باشد ۱-نشانه نهادینه شدن غرور و بی توجهی به مردم است. چنان مردم را سرکوب شده می دیده است که اصلا تصور نمی کرده است که در این اوج مشکلات اقتصادی کسی اعتراضی داشته باشد و اگر هم احیانا اعتراضکی باشد، به سرعت *جمع* میشود ۲- وزارت کشور آن قدر دور از واقعیت های جامعه بوده است و این تغییر نرخ را کوچک می پنداشته که قبول کرده بدون اطلاع رییس جمهور ومجلس و سایر نهادها به این امر اقدام کند. ۳- دفتر رییس جمهور جواب دهد. از بعد از ظهر پنجشنبه خبر درز کرده بود و اوایل شب پمپ بنزین ها شلوغ شده بود. یا دفتر رییس جمهور بی اطلاع از شهر بوده ویا شب جمعه ای نخواسته مزاحم وقت رییس نشده تا جمعه . هردو فاجعه است. ۴- این محاسبه غلط باعث شد که این کشتار کم نظیر صورت گیرد.عوامل خارجی دست به کار شوند.تخریب ها صورت گیرد. همه اینها نشان از بی تدبیری و مهمتر، بی اطلاعی از وضع جامعه است. رییس جمهور می بایست به جای خنده تمسخر در اعلام اطلاعش در روز جمعه، گریه کند وعذرخواهی کند. ۵- باور اینکه رییس جمهور نمی دانسته سخت است. شاید چون کار خراب شده، خواسته با اعلام بی اطلاعی، پشت وزارت کشور و شورای امنیت کشور را خالی کند. اگر هم چنین بوده چیزی از مسئولیت ایشان کم نمی کند. ۶- ما به دولت تدبیر و امید رای دادیم.این بی تدبیری و ناامید کردن نسل جوان که نتیجه اش فاجعه خونهای ریخته شده جوانان ایران و تخریب اموال و رودار شدن عوامل خارجی است، منتخب مردم ایران نبود. لينك 2

	۰۴ آذر ۱۳۹۸ مسئولان دوران بحران را فراموش نکنند. پس از حوادث تخریبی سال ۹۶، به هنگام شورشهای اجتماعی که منشا آن مسایل اقتصادی است، بدون توجه به وابستگی جناحی، هر مسئولی در کشور بر این نکته تاکید کرد که باید صدای مشکلات اقتصادی را شنید. مردم حق اعتراض آرام دارند. حتی بخش هایی از حاکمیت سخن از ایجاد مراکزی برای اعلام اعتراض کردند. همه و به خصوص مخالفان دولت بیشتر از بقیه سخن از این گفتند که مسئولان باید گوشی برای شنیدن اعتراضهای جاری و بر حق مردم داشته باشند. حرمت گذاری به مردم که انقلاب ما بر آن پایه شکل گرفته بود، توصیه همگانی شد. البته همزمان همه بر این نکته تاکید داشتند که آشوب وتخریب و حمله به افراد ومراکز بیت المال محکوم است. در این محکومیت هم کسی تردید نکرد و همه جریانها هم داستان بودند. اما نگاهی به فراموشی پرونده سیاسی و اقتصادی مسئولین دربعد از ۹۶ می تواندزمینه اتفاقات شرارت بار سال ۹۸ را فراهم کند. پس از آن همه همدلی با مردم در پی حوادث ۹۶، بعد از پایان بحران در بر همان پاشنه قبلی گشت. مرکزی که بتواند محل نقد و سخن معترضانه باشد که اعتراض های مدنی را از خرابکاری های رایج جدا کند به وجود نیامد. طرح مشخص و ملموسی از سوی بدنه دولت برای کم کردن بار زندگی سخت معیشتی دیده نشد. اختلافات داخلی همچنان پر رنگ و پر خبر باقی ماند. اختلافاتی که هیچ نفعی برای مردم نداشت. از نظر سیاسی و آزادیهای فردی و جمعی، تابلویی به نمایش در نیامد. همه ادبیات دوران اتفاقات تلخ سال ۹۶ کم کم با فروکش کردن اغتشاشات و آشوبهای آن سال فراموش شد. امسال که در یک حرکت غیر محترمانه با مردم، به صورت ناگهانی بنزین گران شد، بلافاصله شعارها و اعتراض ها تبدیل به اعتراض به مسایل غیر بنزینی شد. و تظاهرات اقتصادی تبدیل به تظاهرات ضد امنیتی و سیاسی شد. این البته نه به سود مردم بود ونه به سود حاکمیت. اما دوباره با یک اتفاق و اعتراض خشن دیگر، با زهمان ادبیات در رسانه ها شنیده شد. مسئولان پیشتاز تر از دیگران دوباره بر حق اعتراض مسالمت آمیز مردم تاکید داشتند. واقعیت هم این است که وقتی تظاهرات جمعی از حوزه اقتصادی عبور می کند و امنیتی می شود، پاسخ های اقتصادی پاسخکو نیست. چنان که اعلام پرداخت های مختلف که پس از حوادث اخیر به مردم داده شد، تاثیر مهمی نگذاشت. اما شنیدن دوباره این ادبیات مردم محور و دفاع از حقوق پابرهنه ها و زیر خط فقری ها این بار، اثر کمتری از دفعه پیشین داشت، چرا که بعد از پایان بحران قبلی، شعارها هم فراموش شده بود. همه دست اندرکاران گفته اند که خشونت و شرارت ۹۸ از ۹۶ بیشتر بوده است. یکی از دلایلش می تواند بی توجهی پسین به مسایلی که دوران بحران مطرح می شود، باشد. طبیعی است که عوامل زیاد داخلی وخارجی در این بحران وسیع وخشن و فراگیر نقش داشته اند. و البته کاملا روشن بود که نظام قدرتمندی مثل جمهوری اسلامی با این حوادث از بین نمی رود. اما به این نکته مسئولان توجه کنند که از فردای پایان بحران اجتماعی کار گروهی را بگذارند که سخنان ایام بحران مسئولان را در کانال اجرایی بیندازند. مرتب توجه آنان را به مسایل اقتصادی، آزادیهای مشرروع، حق اعتراض قانونی جلب کنندو بازخواست نمایند تا اعتماد اجتماعی جلب شود. باید با بدنه اصلی مردم غریبه نبود و آنها را شریک حاکمیت کرد تا مرزشان با آشوبگران مشخص باشد. لينك 2