وانشناسان خیلی اصطلاح بجایی دارند که می‌گوید باید نیمه پر لیوان را دید. توجه به نیمه خالی برای پر کردن باقی‌مانده لیوان البته کار خوب و لازمی است، ولی وقتی این کار میسر است که انسان فراموش نکند که نیمه‌ای از لیوان هم پر است.

این مسأله در رفتار و زندگی شخصی آدم‌ها خیلی مهم است.

آدم‌ها در هر موقعیتی که باشند، لحظاتی ناامید و بی‌انگیزه می‌شوند. آنجا فرصتی است که باید نگاه را از نیمه خالی به نیمه پر برگرداند تا امید و انگیزه پیدا کرد و با کمک آن امیدواری‌ها، انگیزه فرار از دل‌مردگی را بیابیم.

در حوزه‌های اجتماعی نیز همین است. آن‌ها که فقط نیمه خالی لیوان را می‌بینند، مرتب در حال آغاز کردن هستند؛ آن‌ها که نیمه پر را می‌بینند، امید بیشتری دارند که به‌جای آغاز، ادامه دهند.

در جامعه سیاسی نیز آن‌ها که هیچ خوبی‌ها را نمی‌بینند و آن‌ها که همه چیز را خوب می‌بینند، نمی‌توانند توفیق داشته باشند. تنها کسانی موفق هستند که با تکیه به خوبی‌ها، از بدی‌ها بکاهند و خوبی‌ها را روزافزون نمایند.