در آخرین فرصتهای ممکن، دیروز قرار بود بعد از چهار ماه از ریاست جمهوری احمدینژاد کابینه تکمیل شود که این اتفاق نیفتاد. اما جلسه دیروز مجلس دارای نکات مهم و قابل توجهی بود.
۱- دیروز صبح در اتومبیل داشتم نطق آقای جلالی، نماینده شاهرود، را میشنیدم. از قول کسی که دیروز وزیر آموزش و پرورش شد، نقل میکرد که در کمیسیون مجلس گفته: خدمت یکی از علمای بزرگ بودم، گفته است که تیزهوشان متدین نمیشوند، چون خداوند دو نعمت به یک انسان نمیدهد. من که سرم از این حرف سوت کشید. تدین و کودنی را در ملازم یکدیگر قرار دادن، بدترین دفاع از دین و بهترین خدمت به مخالفان دینداری است. تازه شرط اول این کابینه، متدین بودن است. حداقل به احترام کابینه و نه جامعه متدین، امید که بهنوعی مثل بعضی سخنان دیگر، چند نفری جمع شوند و تکذیبیهای بدهند و از جامعه متدین رفع اتهام کنند.
۲- من آقای محصولی، که بهعنوان وزیر نفت معرفی شده بود، را نمیشناختم. ولی در مصاحبههایشان خواندم که خودشان اعلام کردهاند میلیاردر هستند. طبعا یک پاسدار یا فرمانده جنگی در یک رقابت عادی و کاری سالم نمیتواند در این چند ساله میلیاردر شود، همچنان که خیل پاسداران عادی و حتی فرماندهان سالم جنگ چنین نیستند. این منطق ناسالم فسادآور است، بیآنکه بخواهم در مورد فردی که نمیشناسمش قضاوت کنم. از آن مهمتر اینکه این فرد در دولت آقای احمدینژاد معرفی شده، که صبح تا شب رسانههای طرفدار ایشان و خود ایشان بسیاری از گذشتگان را دارای فساد اقتصادی معرفی میکنند و میخواهند بهقول خودشان شعار عدالت را مطرح کنند. به عقیده من در این معرفی و اصرار رئیسجمهور بر این امر، شعار عدالتخواهی دولت جدید خیلی زود زیر سؤال جدی رفت. البته مخالفت جمع زیادی از محافظهکاران با این انتخاب نیز جای تقدیر دارد.
۳- آقای احمدینژاد در شرایطی که اکثر رسانههای جدی از ایشان حمایت میکنند، اعلام کرد که توهین به رئیسجمهور جرم محرز است. این مسئله در دورانی که همه این رسانههای حامی امروز به آقای خاتمی توهین، تهمت و افتراء و دروغ نسبت میدادند، هم جرم محرز بود؟