یک‌بار لایحه‌ای در مورد اخذ مالیات از مسکرات در دوره‌ی ششم مجلس شورای ملی مطرح شده بود؛ مرحوم حاج‌آقا شیرازی در مخالفت با اصل لایحه پشت تریبون رفت و گفت: «اصولاً مسکرات در شرع اسلام حرام است و اخذ مالیات از آن، تجویز خرید و فروش آن است. بنابراین من نمی‌توانم با چنین قانونی موافقت نمایم.»
شهید مدرس پشت تریبون می‌رود و در پاسخ می‌گوید: «مؤمن! میرزا حسین‌خان سپهسالار دو ساختمان چسبیده به هم ساخته، یکی این مجلس و یکی هم مسجد و مدرسه که در کنار ساختمان مجلس می‌باشد. شما اشتباه آمده‌اید به اینجا، باید به ساختمان بغلی بروید. در مسجد روضه خوانده می‌شود و این حرف‌ها را باید در مسجد زد. در اینجا که مجلس است، قانون‌گذاری می‌شود. مردی که عرق زهرمار می‌کند و شبانه می‌آید، عربده می‌کشد و پشت دیوار خانه‌ی من استفراغ می‌کند، چرا من که عرق نمی‌خورم مالیات او را بدهم؟ بگذار تا چشمش کور شود، خودش بخورد و خودش هم مالیات بدهد تا بیایند و کثافتش را از پشت دیوار خانه‌ی من پاک کنند.»
