دیشب بعد از مدتها و شاید سال ها برای دیدن کنسرت گروه آوازی تهران به تالار وحدت رفتیم. با خانواده. قبل از رفتن، چیز زیادی از سیک گروه آوازی و کنسرت بدون ایزار موسیقی  نشنیده بودم. اساسا در موسیقی و آواز نه چیزی بلدم ونه کتابی خوانده ام. اما همیشه اهالی مظلوم موسیقی را دوست داشته ام و همیشه نیز به نوعی با آنان در ارتباط بوده ام و علاوه بر لذت بردن از کارشان، گاهی توفیق داشته ام که پای حرف هاشان بنشینم.از شانس خوب من، بلیط این مراسم را در مدرسه دخترم میفروختند و او هم برای ما خریده بود و میزبان ما بقیه اعضا خانواده بود.بلیط هم جوری داده بودند که مجبور بودیم جدا جدا بنشینیم!. برای دخترم، هم فال بود وهم تماشا. هم خودش از کار گروه خیلی لذت برد وهم در شب، خیلی از معلم ها و دوستانش را دید. رهبر این کار میلاد عمرانلو بود . واقعا گروه هنر مندی بودند.اعضا کنسرت هر کدامشان در چند نقش هنرمتدانه، اجرای نقش میکردند. حنجره آنان جایگزین ابزار موسیقی شده بود . صداهای خانمها و آقایان با اختلاف سطح، موسیقی فوق العاده ای را خلق کرده بود و همزمان احساس حضور در یک تئاتر پانتومیم موسیقیائی را منتقل میکردند که گویا ابزار موسیقی در دست دارند. تا اعماق وجود انسان، احساس آرامش و لذت و قدر شناسی از آفرینندگان این کنسرت نفوذ میکرد. این کار اگر چه توسط اعضای این گروه و رهبری میلاد عمرانلو و همکاری طالب خان شهیدی از تاجبکستان به وجود آمده است اما الهام گرفته از سبک های اروپائی است. به طور رسمی 17 قطعه معروف جهانی را اجرا کردند که با در خواست های مکرر پایانی چند قطعه را تکرار کردند. واقعا بدون داشتن ابزار موسیقی، احساس شنیدن قطعات بزرگ و معروف موسیقی جهانی را انتقال دادن، اعجاز هنر مندانه ای بود. در بروشور این کنسرت خواندم که در داخل و خارج جوایز خوبی گرفته اند . موسیقی مثل همه هنر ها عشق درونی میخواهد ولی با مشکلاتی که موسیقی در ایران داشته است، پرداخت به موسیقی و ابتکار و نو آوری در این حوزه تنها از کسانی ساخته است که هم به کارشان عشق دارند و هم برای به دست آوردن این عشق، باید با تمام وجود مبارزه کنند و رنجی را بکشند که تنها از عاشقان اسطوره ای برمی آید. به دلیل همین عشق به کار، همواره گروههائی که عاشق دنیای پر احساس ساخت و تولید مویسقی بوده اند، خیلی صمیمی و با نشاط تن به این کار جمعی می دهند تا ارکستری بسازند که از آن همه هنرمند ، یک صدای گوشنواز و دل فریب بیرون آید. دیشب، نشاط و همدلی و صمیمیت مجموعه گروه آوازتهران را می شد در چهره و رفتار تک تک آنان دید.دو قطعه آواز هم با موزیک حنجره ساخته این گروه، توسط آقای وحید تاج اجرا شد که بسیار شیرین بود. دست همه شان درد نکند. برای من خیلی لحظات متفاوتی ساخت. تشویق فراوان و از ته دل شرکت کنندگان واستقبال خوب از این کار هتری نشانه میزان تاثیر گزاری و موفقیت این کار بود.