نزدیک به دو دهه پیش، آیتالله منتظری روزهای ۱۲ تا ۱۷ ربیعالاول را «هفتهی وحدت» نامیدند. دلیل آن هم نزدیک کردن شیعه و سنی بود. سنیها روز تولد پیامبر را دوازدهم میدانند و شیعیان هفدهم. این دو تولد میتواند فرصتی باشد تا در یک جشن و شادمانی، تفرقهها کمتر شود.
در کشور ما هم واقعیت این است که اگرچه اکثریت مطلق ایران شیعه هستند، ولی در اکثر مرزهای کشور و بعضی نقاط داخلی، ایرانیان سنی زندگی میکنند. خاطرات تلخ رویارویی سنی و شیعه، همواره یکی از فاجعهبارترین و تاریکترین نقاط درگیریهای مذهبی بوده است.
در شرایطی که دنیا برای حفظ دیانت به گفتوگوی ادیان رو آورده است، مسلمانان اعم از شیعه و سنی، بیش از هر زمان دیگری نیاز به یگانگی دارند.
متأسفانه افراطیگری در هر دو سوی شیعه و سنی وجود دارد. کتابهای ضدشیعه و ضدسنی هنوز منتشر میشود. در میان شیعیان، هویت سنیها و در میان سنیها، هویت شیعیان مورد تردید و تهدید قرار میگیرد. اهانت به مقدسات شیعیان و سنیها رواج دارد. بعضی از آنها از پایگاه تفکر مرتجع رهبران دینی سنی و شیعه تغذیه میشود، ولی بیشترین تلاش در ایجاد اختلافات سنی و شیعه را کسانی انجام میدهند که با اساس اسلام مخالف هستند و از این اختلافات سود میبرند.
هفتهی وحدت را فرصتی بدانیم تا در این مسأله واقعبین باشیم.
